Mit zdrowego odżywiania został obalony: Dlaczego jedzenie w ZSRR powodowało wczesne zmarszczki i siwe włosy?

Jednym z kluczowych argumentów tych, którzy lubią spekulować na temat tego, jak dobrym krajem był ZSRR, jest rzekomo wysoka jakość i naturalność jego żywności. Ludzie ci twierdzą, że obywatele radzieccy jedli tylko zdrową żywność i dlatego byli tak silni i pracowici.

Maxym Myrovych, białoruski bloger i badacz radzieckiego życia, postanowił obalić ten mit. Według niego zdrowe odżywianie istniało w ZSRR tylko w materiałach propagandowych, a w rzeczywistości ludzie jedli słabo i kiepsko.

Jeśli spojrzymy na podręczniki szkolne z lat 70. i 80., możemy zobaczyć ilustracje, które pokazują preferowany sposób odżywiania się osoby radzieckiej. Na śniadanie jakiś rodzaj owsianki (najprawdopodobniej kasza manna lub płatki owsiane), kawałek ciasta i herbata. Na obiad porcja tłustej zupy, kilka mocno wysmażonych kotletów i kawałek ogórka. Na kolację jajecznica z serem i kanapka z masłem. Oznacza to, że nawet w idyllicznych obrazach widzimy raczej ubogą i daleką od pożywnej dietę.

Ale jakie dania były popularne i niedrogie w ZSRR? Bloger przedstawia listę według grup. Każda z nich była owiana mitami i stereotypami, które nie wytrzymują krytyki.

Zupy. Radziecka propaganda przekonywała, że gorące i płynne danie na obiad ratuje przed zapaleniem żołądka i innymi chorobami przewodu pokarmowego. Jednak w stołówkach ZSRR zupy były przygotowywane z mrożonych kości, niskiej jakości warzyw, nieświeżych zbóż i niskiej jakości makaronu. W rezultacie danie miało nieprzyjemny wygląd i zapach oraz nie zawierało prawie żadnych składników odżywczych. Zupy były jednak wygodne do przygotowania dla dużej liczby osób lub, w przypadku posiłków domowych, na kilka dni wcześniej. Gotowano je w dużych garnkach i odgrzewano w razie potrzeby.

Kaszki. W ilościach, w których sugerowano, że ludzie w ZSRR spożywają owsiankę, takie potrawy nie są przydatne. W końcu głównym składnikiem odżywczym zbóż są węglowodany. Do dobrej diety potrzebne są również białka i wysokiej jakości tłuszcze, a także wystarczająca ilość błonnika z warzyw. Ale talerza płatków owsianych z chlebem każdego dnia nie można nazwać dobrą dietą. Jednak zboża dawały pracownikom energię do ciężkiej pracy fizycznej, więc były preferowane. Ze względu na ich taniość i "odżywcze" właściwości, owsianka była również popularna w stołówkach wojskowych i więziennych.

Makaron. Wysokiej jakości makaron jest wytwarzany z pszenicy durum. W ZSRR używano wszystkiego, co udało się wyhodować. Często była to pszenica o wysokiej zawartości glutenu, więc gotowanie makaronu przypominało raczej gotowanie pasty. Ponadto danie to było kolejnym źródłem węglowodanów o niskiej zawartości innych składników odżywczych.

Ziemniaki. Ziemniaki były popularne w ZSRR, ponieważ można je było gotować na wiele sposobów: smażone, gotowane w skórkach, pieczone i tłuczone. Warzywo to wnosiło przynajmniej pewną różnorodność do ubogiego menu radzieckiego człowieka. Ziemniaki spożywane z umiarem mogą być przydatne, ponieważ zawierają niewielką ilość białka, trochę błonnika oraz niektóre witaminy i minerały. Ale w większości są to te same węglowodany.

Kanapki. W czasach radzieckich kanapki mogły być nawet świątecznym daniem. Wystarczy przypomnieć sobie wersję ze szprotkami serwowaną na noworocznym stole. Był to jednak sposób na oszczędzanie jedzenia, ponieważ małą rybkę i przezroczysty plasterek ogórka umieszczano na dość grubej kromce chleba. W dni powszednie kanapka była wypełniona tym, co było dostępne - jajkami, tanią kiełbasą, niskiej jakości serem. Wszystko po to, by wzbogacić dietę węglowodanową przynajmniej o kilka innych składników odżywczych.

Cukierki i dżem. Słodycze w ZSRR były produkowane z ogromną ilością cukru, a zamiast naturalnego kakao używano substytutów. Desery te pobudzały apetyt, ale nie były zdrowe. I znowu były źródłem ogromnych ilości węglowodanów.

Jajka. Jaja kurze są najtańszym rodzajem białka zwierzęcego. W zbilansowanej diecie zajmują one dość niewielką część. Jednak obywatele radzieccy byli zmuszeni do spożywania tego produktu w dużych ilościach, aby zrekompensować brak innych białek. Dodatkowo otrzymywali szokową dawkę niezbyt zdrowego cholesterolu.

Kiełbasy, parówki, podroby. ZSRR próbował zrekompensować niedobór całego mięsa tak zwanymi produktami mięsnymi i podrobami. Były one również popularne, ponieważ do mięsa mielonego można było dodać ogromną ilość obcych składników, które sprawiały, że produkt był pożywny, chociaż nie zawierał wystarczającej ilości składników odżywczych. Wśród obywateli krążył nawet żart, że kiełbasa lekarska składała się głównie z papieru toaletowego.

Chleb. Nawet nie analizując jakości chleba wypiekanego przez radzieckie piekarnie, wystarczy przypomnieć sobie nawyk obywateli radzieckich do jedzenia absolutnie wszystkiego z chlebem, nawet makaronu, który jest również produktem mącznym. W ten sposób ludzie ratowali się przed głodem, ponieważ dostępna żywność nie tylko nie pokrywała zapotrzebowania na składniki odżywcze, ale był ich znaczny niedobór, a zdobycie kiełbasy, nawet złej kiełbasy, było zadaniem.

Jeśli spojrzeć teraz na zdjęcia ludzi radzieckich, można zobaczyć konsekwencje takiej diety. Wiele osób ma złą skórę z wczesnymi zmarszczkami, przedwcześnie siwiejące włosy, nadwagę z powodu spożywania dużych ilości węglowodanów i zepsute zęby.

Subskrybuj kanały OBOZ.UA w Telegramie i Viberze, aby być na bieżąco z najnowszymi wydarzeniami.