Jakie są zagrożenia związane z dietą roślinną?

Lesia Sak, dietetyk i psycholog medyczny, wyjaśniła, w jaki sposób niedobory żywieniowe mogą negatywnie wpływać na zdrowie psychiczne.

Prawdopodobnie każda z wielu odmian wegetarianizmu - aż do weganizmu i wegańskiego surowego jedzenia - pojawiła się w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie: "Jak prawidłowo się odżywiać?". Jednak nie wszystkie z tych rozwiązań są poprawne, według współczesnej nauki. W szczególności twierdzenie, że nasi przodkowie jedli tylko pokarmy roślinne i czuli się świetnie, nie jest poparte żadnymi dowodami:

• Po pierwsze, jakość i długość życia starożytnych zbieraczy znacznie różniła się od jakości i długości życia współczesnych ludzi;
• Po drugie, zdolność do trawienia pokarmów roślinnych u Homo sapiens i ich przodków różni się w taki sam sposób, jak, powiedzmy, współczesne odmiany słodkich jabłek wyhodowane z kwaśnych dzikich jabłoni.

Ewolucja przystosowała ludzkie ciało tak, że może ono skutecznie wchłaniać szereg składników odżywczych tylko z produktów pochodzenia zwierzęcego. Całkowite ich odrzucenie ma negatywny wpływ na zdrowie, a między innymi ma szkodliwy wpływ na funkcjonowanie mózgu.

Czego brakuje?

Najczęściej stany niedoboru spowodowane są brakiem następujących składników odżywczych:

• Białko. Przede wszystkim jest go za mało w jadłospisie surowych dietetyków. Prawda jest taka, że ludzie są przystosowani do spożywania gotowanych, denaturowanych białek. Nawiasem mówiąc, Richard Wrenham, autor książki "Light the Fire. How Cooking Made Us Human", postawił hipotezę, że homo sapiens stał się sapiens właśnie z powodu gotowania. Antropolog sugeruje, że trawienie nie wymagało już tak ogromnych zasobów energii jak kiedyś, co pozwoliło na rozwój mózgu.
• Żelazo. Ze względu na genetycznie uwarunkowane mechanizmy, żelazo żelazawe zawarte w mięsie, wątrobie itp. jest lepiej wchłaniane niż żelazo jednowartościowe zawarte w produktach roślinnych.

• Cynk. Ten pierwiastek, który jest niezbędny do ochrony komórek układu nerwowego i wielu innych kluczowych procesów, można znaleźć w owocach morza, mięsie, jajach i produktach mlecznych, a także w zbożach i roślinach strączkowych. Pestki dyni należą do liderów pod względem zawartości cynku. Ale tu jest haczyk: aby uzyskać ilość cynku potrzebną mózgowi, będziesz musiał chrupać je jak wiewiórka przez prawie pół dnia; ponadto różne ziarna zawierają kwasy fitynowe, które wiążą cynk i inne korzystne składniki odżywcze i zapobiegają ich wchłanianiu.

• Witamina B12. Można ją znaleźć w algach. Ale znowu: w przeciwieństwie do witaminy zawartej w produktach zwierzęcych, ta roślinna prawie nie jest przekształcana w formę substancji, która może dotrzeć do komórek mózgowych. Niedokrwistość z niedoboru kwasu foliowego rozwija się na tle niedoboru witaminy B12, co wywołuje zaburzenia zwyrodnieniowe układu nerwowego
• Tłuszcze. Na razie wspomnijmy o słynnych kwasach tłuszczowych "omega-3". Oleje roślinne są w nie ubogie, w przeciwieństwie do tłustych ryb. Uważa się również, że ryby odegrały znaczącą rolę w ewolucji ludzkości. Odkąd nasi przodkowie nauczyli się łowić ryby, otrzymali wystarczającą ilość "budulca", aby rozwinąć mózg zdolny do wykonywania złożonych zadań poznawczych.

Co się dzieje?

Brak tych substancji prowadzi do braku równowagi systemowej w organizmie, co powoduje depresję i niepokój. Co więcej, takie niedobory mogą wywoływać genetyczne choroby psychiczne, w tym schizofrenię.

Nadmierne skupienie się na przestrzeganiu niekonwencjonalnego stylu odżywiania może wywoływać niepokój, który niestety może łatwo przekształcić się w zaburzenia odżywiania, które można przezwyciężyć jedynie z pomocą psychologa.

Z powyższego można wyciągnąć tylko jeden wniosek - przed podjęciem radykalnych eksperymentów żywieniowych należy skonsultować się ze specjalistą, który wyjaśni możliwe konsekwencje i perspektywy. Lub, jeśli zasady przeważają, należy regularnie odwiedzać lekarza, aby mieć możliwość terminowego korygowania stanów niedoboru za pomocą leków.